Lekarstwo na nerwicę to hobby

Czy istnieje lekarstwo na nerwicę? To pytanie pada wielokrotnie podczas naszych konsultacji, ale nie tylko. Pytacie o to mailowo, w komentarzach czy też w bezpośredniej rozmowie. Odpowiedź brzmi twierdząco, ale lekarstw tych jest wiele. Jedno z nich jest ogólnodostępne. Można zażywać je o każdej porze i nie ma skutków ubocznych. To hobby

Dlaczego właśnie hobby to lekarstwo na nerwicę?

No właśnie. Dlaczego właśnie hobby to lekarstwo na nerwicę? Ponieważ umysł, który ma za dużo czasu na wykonywanie rutynowych czynności to umysł skupiony na lękach. Nie wiem jak Ty, ale ja zdecydowanie lepiej się czułam będąc w ruchu. Gdy tylko nie miałam planu działania, natychmiastowo nasilały mi się natrętne myśli.

Na początku mojej przygody z nerwicą bałam się nawet opuszczać mieszkanie

A co dopiero mówić o jakimkolwiek hobby. Zmagania z chorobą męczyły mnie tak bardzo, że nie miałam żadnych zainteresowań. Gdy zaczęłam przełamywać lęki i wychodzić z domu, to ciężko mi było znaleźć jakąś pasję. Dużo czasu poświęciłam na poszukiwania czegoś, co sprawiałoby mi frajdę. Gdy już znalazłam okazało się, że jest to znakomite lekarstwo na nerwicę.

Człowiek, który zmierzył się z atakami paniki, staje się niezapisaną kartką papieru

Cytując Foresta Gumpa „Życie jest jak pudełko czekoladek, nigdy nie wiesz na co trafisz”. Nasza kartka może zapełniać się w różny sposób, ale tempo jej zapisywania i różnorodność to metoda prób i błędów. To samo dotyczy hobby.

Hobby nie jest czymś z czym się rodzisz. Trzeba próbować wielu rzeczy, aż znajdzie się taką, która nam odpowiada. Ja również szukałam swojej pasji, ale nie przeglądając Internet, tylko próbując różnych rzeczy: chodziłam na lekcje tańca, kickboxing, lekcje lepienia w glinie czy też na kółko czytelnicze.

Wiele z tych rzeczy odrzuciłam po drodze, ale dwie z tej listy zostały ze mną na całe życie. Bieganie oraz rolki w tym hokej. Zaczynając uprawiać sport bałam się palpitacji serca, zawału, udaru i wszystkich najgorszych rzeczy. Przełamując bariery, żeby robić to co kocham, przełamałam również lęki. Okazało się, że to wspaniałe lekarstwo na nerwicę. Moja pasja stała się przy okazji powodem do zmiany.

Do czego popycha nas hobby?

Do tego, żeby nie być samemu, żeby uczyć się od innych, szukać mentorów, wychodzić z domu. Nie zostawać samemu ze swoimi lękami. Kiedyś czytałam opowieść początkującego żeglarza, który miał chorobę morską, której ogromnie się wstydził, ale morze było jego miłością. Podzielił się kiedyś swoimi lękami i obawami ze starym bosmanem, który przeżył wiele sztormów i pływał po niejednym oceanie. Wilk morski popatrzył na niego, wyciągnął fajkę z ust, splunął i krzyknął: „Chcesz rzygać, to rzygaj, ale rób swoje”. I to jest właśnie lekarstwo na nerwicę. „Boisz się to się bój, ale nie przestawaj biegać, rób swoje”. Nerwica nie powinna kierować Twoim życiem. Może być czymś co chwilowo jemu towarzyszy, ale nie jest myślą przewodnią.

I tutaj wracamy do lekarstwa na nerwicę i sposobu na życie

Często zapadając na różne choroby zaprzestajemy innych aktywności, a to wpędza nas w kompletny marazm na innych polach życia. Zaczynamy powoli przenosić się do krainy „kiedyś i jeżeli tylko”. Jak pokonam lęk to poszukam hobby. Jeżeli pokonam lęk, to zapiszę się na wymarzone studia. Jeśli tylko znajdę lekarstwo na nerwicę, wsiądę do auta. Tymczasem jeśli nie zrobisz wymarzonych rzeczy, nigdy nie wyleczysz nerwicy.

Oczywistym jest, że hobby nie jest gwarancją wyleczenia nerwicy

Natomiast dużo łatwiej jest kierować swoim lękiem, mając zainteresowania. Osobiście miałam dużo więcej motywacji do działania, wiedząc, że przykładowo w tygodniu mam trening z grupą biegaczy, a za kilka miesięcy pierwszy maraton. Spotkania, wyjazdy, zawody – to wszystko wypełniało mój czas. Mój umysł musiał skupiać się na tym co ubrać, co zjeść, jak dojechać, w jakim tempie biec, gdzie stawić się na trening i tak dalej. Tym samym miał mniej przestrzeni do generowania negatywnego myślenia.

Początki były bardzo, ale to bardzo trudne. Musiałam spróbować wielu rzeczy, aby znaleźć coś, co na prawdę lubię. Przed pierwszym treningiem biegania w grupie tak się denerwowałam, że prawie z niego zrezygnowałam. Na spotkaniach odstawałam od grupy, ale zawsze znalazł się ktoś, kto dotrzymywał mi towarzystwa na tyłach 🙂 Potem to ja dotrzymywałam towarzystwa komuś nowemu. Po kilku miesiącach okazało się, że najzwyczajniej nie mam czasu na myślenie o nerwicy, bo mój umysł zalała fala informacji związana z hobby.

To co zrobisz z tą informacją zależy tylko i wyłącznie od Ciebie. Lekarstwo na nerwicę jest w Tobie i masz do niego nieograniczony dostęp. Ja mogę Cię nakierować, ale nie wykonam tej pracy za Ciebie.